သံုးဆယ့္ရွစ္ျဖာမဂၤလာ

၁။    လူဆုိး လူမုိက္တုိ႔ကုိ မမွီ၀ဲ မေပါင္းသင္းျခင္း။
1.    Not to associate with fools.

၂။    ပညာရွိ လူလိမၼာကုိ မွီ၀ဲ ေပါင္းသင္းျခင္း။
       To associate with wise.

၃။    ပူေဇာ္ထုိက္သူတုိ႔ကုိ ပူေဇာ္ျခင္း။
3.    To honour those-worthy of honour.

၄။    သင့္ေလ်ာ္ေသာ အရပ္  ေနျခင္း။
4.    To live in suitable region.

၅။    ေရွး  ျပဳဖူးေသာ ေကာင္းမႈအထူး ရွိျခင္း။
5.    To have accumulated on oneself.

၆။    မိမိ၏ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကုိ ေစာင့္ထိန္းျခင္း။
6.    To be rightly concentrated on oneself.

၇။    အၾကား အျမင္ မ်ားျခင္း။
7.    To have immensity of knowledge.

၈။    စက္မႈ လက္မႈ အတတ္တုိ႔ကုိ တတ္ေျမာက္ျခင္း။
8.    To acquire skill in sciences.

၉။    လူ႕က်င့္၀တ္ကုိ ေကာင္းစြာ သင္ၾကား နားလည္ျခင္း။
9.    To be well-trained in discipline.

၁၀။    အေျပာအဆုိ ခ်ဳိသာ ယဥ္ေက်းျခင္း။
10.    To have pleasant speech.

၁၁။    အမိအဖတုိ႔ကုိ လုပ္ေကၽြးျပဳစုျခင္း။
11.    To serve one’s actions.

၁၂။    ဇနီးႏွင့္ သားသမီးတုိ႔ကုိ လုပ္ေကၽြးျပဳစုျခင္း။
12.    To look after one’s family.

၁၃။    ရႈပ္ေထြးမႈ ကင္းလ်က္ စနစ္တက် ႀကိဳးစား စူးစုိက္ လုပ္ကုိင္ျခင္း။
13.    To be peaceful in one’s action.

၁၄။    စြန္႔ႀကဲ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း။
14.    To donate generously.

၁၅။    ေကာင္းေသာ အက်င့္တရားကုိ က်င့္ျခင္း။
15.    To live the life of Dhamma.

၁၆။    ေဆြမ်ဳိးတုိ႔ကုိ ေထာက္ပံ့ကူညီျခင္း။
16.    To help one’s relations.

၁၇။    အျပစ္ကင္းေသာ အလုပ္ကုိ လုပ္ကို္င္ျခင္း။
17.    To abstain from immoral livelihood.

၁၈။    မေကာင္းမႈကုိ စိတ္ျဖင့္ ေရွာင္ျခင္း။
18.    To abstain from evil (mental).

၁၉။    မေကာင္းမႈကုိ ကုိယ္၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေရွာင္ျခင္း။
19.    To abstain from evil (physical).

၂၀။    မူးယစ္ေသစာ မေသာက္စားျခင္း။
20.    To abstain from intoxicants.

၂၁။    ကုသုိလ္တရားတုိ႔  မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း။
21.    To practice Dhamma deligently.

၂၂။    ရုိေသေလးစားထုိက္သူကုိ ရုိေသေလးစားျခင္း။
22.    To be respectful.

၂၃။    မိမိကုိယ္ကုိ ႏိွမ့္ခ်ျခင္း။
23.    To be humble.

၂၄။    တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္း။
24.    To be content.

၂၅။    သူ႔ေက်းဇူးကုိ သိျခင္း။
25.    To be grateful.

၂၆။    သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ တရားနာျခင္း။
26.    To listen Dhamma at appropriate time.

၂၇။    သည္းခံျခင္း။
27.    To be tolerant.

၂၈။    ဆုိဆံုးမလြယ္သူ ျဖစ္ျခင္း။
28.    To be obedient.

၂၉။    ရဟန္းသူျမတ္တုိ႔ကုိ ဖူးေျမာ္ျခင္း။
29.    To see saintly people.

၃၀။    သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ  တရားစကားေဆြးေႏြးေမးျမန္းျခင္း။
30.    To discuss Dhamma at appropriate times.

၃၁။    ၿခိဳးၿခံေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ျခင္း။
31.    To have ascetic practices.

၃၂။    ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ျခင္း။
32.    To observe celibacy.

၃၃။    သစၥာေလးပါး တရားကုိ သိျမင္ျခင္း။
33.    To brserve Noble Truths.

၃၄။    နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရျခင္း။
34.    To realize Nibbana.

၃၅။    ေလာကဓံတရားႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ စိတ္မတုန္လႈပ္ျခင္း။
35.    To remain equanimous while coming in contact with visicitudes of life.

၃၆။    ပ်က္စီးျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာအခါ စုိးရိမ္ပူေဆြးမႈ မရွိျခင္း။
36.    To remain free from sorrow.

၃၇။    လုိခ်င္တပ္မက္ျခင္း၊ ရာဂ စေသာ ျမဴအညစ္အေၾကး မရွိျခင္း။
37.    To remain free from impurity.

၃၈။    စိတ္ကုိ ပူပန္ေစေသာ ကိေလသာမွ လြတ္ကင္းရာ ေဘးမရွိျခင္း။
38.    To remain free from insecurity.


မဂၤလာဆုိတာ မဂၤလာရွိေအာင္ ေနမွ မဂၤလာမည္ပါမည္။ မဂၤလာသုတ္ ပါဠိနဲ႔ အနက္။

၁။    အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊
       ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      လူမုိက္တုိ႔ႏွင့္ မေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂။    ပ႑ိတာနဥၥ  ေသ၀နာ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      ပညာရွိကုိ ဆည္းကပ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃။    ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      ပူေဇာ္ထုိက္သူကုိ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၄။    ပတိရူပ ေဒသ၀ါေသာ စ၊
    ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
    သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္  ေနရျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၅။    ပုေဗၺ စ ကတပုညတာ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      ေရွးေကာင္းမႈကံ ရွိျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၆။    အတၱသမၼာ ပဏီဓိ စ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      မိမိကုိယ္ကုိ ေကာင္းစြာ ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၇။    ဗာဟုသစဥၥ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      အၾကားအျမင္ မ်ားျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၈။    သိပဥၥ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      လက္မႈ စက္မႈပညာ တတ္ေျမာက္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၉။    ၀ိနေယာ စ သုသိကၡိေတာ၊
      ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
      ရဟန္းက်င့္၀တ္၊ လူ႔က်င့္၀တ္ကုိ ေစာင့္ထိန္း လုိက္နာျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၀။    သုဘာသိတာ စ ယာ၀ါစာ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ခ်ဳိသာစြာ ေျပာဆိုျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၁။    မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        အမိ အဖ တုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာ လုပ္ေကၽြးေမြးျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၂။    ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
       သားမယားကုိ ေကာင္းစြာ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၃။    အနာကုလာစ ကမၼ ႏၱာ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ရႈပ္ေထြးမႈ ကင္းလ်က္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္စြာ အလုပ္လုပ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၄။    ဒါနဥၥ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ေပးကမ္း လႉဒါန္းျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၅။    ဓမၼ  စရိယာစ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ေကာင္းျမတ္ေသာ သုစရုိက္ တရားတုိ႔ကုိ က်င့္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၆။    ဉာတကာနဥၥ  သဂၤေဟာ
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        အေဆြအမ်ဳိးတုိ႔အား ခ်ီးေျမႇာက္ေထာက္ပံ့ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၁၇။    အန၀ဇၨာနိ ကမၼာနိ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        အျပစ္မရွိေသာ ေကာင္းမႈကုိ ျပဳျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

    မွတ္ခ်က္။    ။အျပစ္မရွိေသာ ေကာင္းမႈမ်ားကား ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ  ျပဳျခင္း၊ အမ်ား အရိပ္ နားခုိႏုိင္ရန္ သစ္ပင္စုိက္ျခင္း၊ အမ်ားသံုးရန္ ဥယ်ာဥ္တည္ျခင္း၊ တံတားေဆာက္ျခင္း၊ လမ္းျပင္ျခင္း၊ ေရတြင္း၊ ေရကန္တူးျခင္း၊ စသည့္ ေကာင္းမႈ အလုပ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သေျပကန္ ပရိတ္ႀကီး နိႆယသစ္  ေဖာ္ျပထားပါသည္။

၁၈။    အာရတီ ပါပါ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        မေကာင္းမႈကုိ ကုိယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ      
        မဂၤလာ မည္၏။

၁၉။    ၀ိရတီ ပါပါ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         မေကာင္းမႈကုိ စိတ္ျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၀။    မဇၨပါနာ စ သံယေမာ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ေသရည္ ေသရက္ ေသာက္စားျခင္းမွ ေ၀းစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၁။    အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼ သု၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        တရား  မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၂။    ဂါရေ၀ါ စ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ရုိေသ ထုိက္သူကုိ ရုိေသျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၃။    နိ၀ါေတာ စ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၄။    သႏၱဳ႒ီ စ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ေလာဘ အလုိသုိ႔ မလုိက္ဘဲ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၅။    ကတညဳ တာ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         သူ႔ေက်းဇူးကုိ သိျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၆။    ကာေလန ဓမၼႆ ၀နံ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခါ  တရားနာျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၇။    ခႏၱီ စ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၈။    ေသာ၀စႆ  တာ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ဆံုးမလြယ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၂၉။    သမဏာနဥၥ  ဒႆ နံ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဖူးေျမာ္ရျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၀။    ကာေလန ဓမၼ  သာကစၦာ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        သင့္ေလ်ာ္ေသာအခါ တရားေဆြးေႏြးျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၁။    တေပါ စ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ၿခဳိးၿခံစြာ က်င့္သံုးေနထုိင္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၂။    ျဗဟၼ  စရိယဥၥ ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၃။    အရိယ သစၥာန ဒႆ နံ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သစာ ေလးပါး တရားတုိ႔ကုိ သိျမင္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ  
         မဂၤလာ မည္၏။

၃၄။    နိဗၺာန သစၦိကိရိယာ စ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၅။    ဖု႒ႆ  ေလာကဓေမၼ ဟိ စိတၱံ ယႆ  န ကမၸတိ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
         ေလာကဓံတရား ၈-ပါးကုိ ႀကံဳေတြ႕ေသာအခါ မတုန္လႈပ္ျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၆။    အေသာကံ၊
         ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        ပ်က္စီးျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာအခါ စုိးရိမ္ပူေဆြးမႈ မရွိျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ
        မဂၤလာ မည္၏။

၃၇။    ၀ိရဇံ၊
        ဧတံ မဂၤလ’ မုတၱမံ။
        အလုိရမၼက္ ကင္းျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။

၃၈။    ေခမံ၊ ဧတံ မဂၤလ’မုတၱမံ၊
        ကိေလသာမွ ကင္းလြတ္  ၿငိမ္းေအး ေဘးမရွိျခင္းသည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာ မည္၏။



credit to original uploader